บทความทั่วไป

วันนี้ คุณฟังเรื่องอะไรมา? คุณอาจคิดไม่ถึงนะครับว่า สิ่งที่คุณฟังมาอาจเปลี่ยนชีวิตของคุณได้! เพียงแต่ว่า เปลี่ยนให้ดีขึ้นหรือเลวลงเท่านั้น! คุณรู้ไหมว่า “การฟัง” ของคุณเป็นตัววัดวุฒิภาวะทั้งทางจิตและวิญญาณของคุณ หากว่าคุณฟังทุกเรื่องหรือทุก ๆ คำ แล้วเก็บมาทำลายความสุข ความยินดี ในชีวิตของคุณ คุณกำลังทำร้ายตัวเองอย่างโหดร้าย! สิ่งที่คุณรับฟังมาอาจไม่จริงเลยแม้สักนิด หรือจริงนิดหน่อย ซึ่งก็ไม่มีผลอะไรต่อชีวิตของคุณเลย หากคุณปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนสายลม  หรืออาจเป็นจริงพอสมควร แต่จัดการได้อย่างสร้างสรรค์ ในเชิงรับ หรือเชิงรุก ถือเป็นข้อสอบท้าทายให้พิชิตเพื่อจะเลื่อนชั้น  มิใช่นำกลับมาคิด ขยายประเด็นจนทำให้สอบตก! และหากว่าเรื่องที่ได้ยินได้ฟังมาเป็นเรื่องจริงที่เลวร้ายอย่างสุด ๆ จนเกินวิสัยมนุษย์อย่างเราจะรับได้ วิธีรับมือที่ดีที่สุดก็คือ มอบเรื่องดังกล่าวไว้กับพระเจ้า และปวารณาตัวให้พระเจ้าทรงใช้ในการสร้างสันติ หรือก่อประโยชน์สุข เพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้า และเป็นพรต่อทุกคนที่เกี่ยวข้อง โดยที่เรายังคงดำเนินชีวิตอย่างปรกติสุขในสามัคคีธรรมกับ พระเจ้า และพี่น้องทุกวันสืบไป!   อย่างนี้ไม่ดีกว่าหรือ? แต่หากว่าสิ่งที่ได้ฟังมานั้นเป็นคำเตือนสติ ก็จงรับไว้ด้วยความขอบคุณ ไม่ว่าผู้ที่เตือนสติเรานั้นจะเตือนเราด้วยท่าทีอย่างไร  คำขอบคุณอย่างจริงใจของเราจะนำมาซึ่งผลดีมากกว่าผลเสีย! พระธรรมสุภาษิต บอกว่า…. “จงฟังคำแนะนำและรับคำเตือนสติ เพื่อเจ้าจะได้ปัญญาสำหรับอนาคต” (สภษ.19:20) วันนี้ คุณจงกระตือรือร้นในการฟังสิ่งดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากพระวจนะของพระเจ้า! แต่ในเวลาเดียวกันก็มีคำเตือนว่า อย่าสนใจฟังทุกเรื่องที่ไม่ก่อเกิดประโยชน์ และอาจนำทุกข์มาสู่คุณ! […]

คุณใช้คำพูดของคุณ ฆ่าคน หรือ ช่วยคน? คำพูดของเราอาจเป็นยาพิษ ทำให้คนฟัง ตายทันที หรือตายช้าๆอย่างทรมานเพราะพิษร้าย หรือเป็นยารักษาดุจทิพย์โอสถ ที่ทำให้คนฟัง ที่กำลังใกล้จะตายกลับฟื้นคืนชีวิตกลับมาอีกครั้ง นั่นขึ้นอยู่กับว่า คุณใช้คำพูดของคุณอย่างไร? ยิ่งกว่านั้น โลกปัจจุบันนี้ เพิ่มพลานุภาพอันไร้ขีดจำกัดให้กับการพูดของเรา ผ่านทางสื่อต่างๆโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสื่อออนไลน์ (ทั้งการโพสต์ การเม้า และ การเม้นท์ ของเรา) การพูดของเราและการรับฟังคำพูดของคนอื่นเขาจึงส่งผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ต่อสุขภาพพลานามัยของเราทั้ง ทางกาย จิต และวิญญาณ ดังนั้น แทนที่จะใช้คำพูดของคุณ ทำร้ายคน จงใช้คำพูดของคุณ เสริมสร้างคน แน่นอนว่าคนเรา (รวมทั้งคุณและผม) ล้วนไม่สมบูรณ์ ต่างก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย มีทั้งจุดแข็งและจุดอ่อน มีทั้งเรื่องที่น่ายกย่องชมเชย และเรื่องที่น่าตำหนิต่อว่า อย่างไรก็ตาม การชมเชยส่วนดีของกัน ย่อมเกิดประโยชน์มากกว่าการ บดขยี้ในส่วนเสียของกัน คนผิดพลาด ต้องการคำแนะนำและการแก้ไข ให้ถูกต้องและเริ่มต้นใหม่ได้ และแม้แต่คนที่ทำพลาดผิดก็ยังมีสิ่งดีบางสิ่งที่ควรไดรับการรับรู้และการยอมรับจากเรา ในทำนองเดียวกับที่ในหมู่คนที่ทำถูกต้อง ก็ยังมีบางสิ่งที่ไม่ถูกต้องปะปนอยู่ในชีวิตของเขาด้วยเช่นกัน ดังคำที่กล่าวว่า “แม้แต่ในคนดี ก็มีสิ่งเลว และในคนเลวก็ยังมีสิ่งดี!” (แม้แต่คนที่ทำถูก […]

คุณเป็นผู้นำที่คนภูมิใจในตัวของคุณไหม? คุณเป็นบุคคลที่คนซึ่งอยู่ในการดูแลของคุณ… สามารถกล่าวได้อย่างจริงใจ และภูมิใจหรือไม่ว่า คุณเป็นผู้นำที่ดีเยี่ยมของเขา? พวกเขายืนยันได้หรือไม่ว่า คุณเป็นผู้สอนพระวจนะของพระเจ้า(ไม่ใช่สอนแค่ความรู้หรือความคิดเห็นของตัวคุณ)แก่พวกเขา อย่างซื่อตรง และชัดเจน? พวกเขามองเห็นแบบอย่างความเชื่อของคุณที่คงเส้นคงวามาอย่างยาวนานและไว้ใจคุณได้? พวกเขาพิจารณาดูผลในชีวิตของคุณมาจนถึงบั้นปลายได้ และปรารถนาที่จะเลียนแบบความเชื่อของคุณ? พวกเขาเต็มใจนบนอบเชื่อฟังคุณอย่างเต็มใจ? พวกเขามีความสุขใจและพอใจกับการที่คุณเอาใจใส่ดูแลรักษาจิตวิญญาณของพวกเขาที่ผ่านมา? พวกเขาชื่นชมยินดีกับการได้มีส่วนสนับสนุนให้คุณสามารถทำงานในความรับผิดชอบของคุณได้เป็นอย่างดี? พวกเขาหลีกเลี่ยงหรือลดการทำให้คุณเศร้าเสียใจ หรือไม่เป็นประโยชน์ต่อการรับใช้ที่คุณกระทำอยู่? พวกเขาอธิษฐานเผื่อคุณอยู่ตลอดเวลา? พวกเขาแน่ใจว่าคุณมีมโนธรรมที่ดี และปรารถนาที่จะประพฤติตัวดีงามในทุกเรื่อง? ถ้าคุณเป็นผู้นำที่มีคุณลักษณะที่กล่าวมา คุณคือของขวัญจากพระเจ้าสำหรับชุมชนที่คุณเป็นผู้นำ และเป็นผู้เลี้ยงดู! และหากว่าคุณเป็นผู้ที่กระทำเช่นดังที่กล่าวมานั้นต่อผู้นำของคุณ คุณก็คือ ของขวัญล้ำค่า สำหรับผู้นำของคุณ! วันนี้ ให้เรา เป็นแบบอย่างของผู้รับใช้ ที่ถ่อมใจเข้าหากันด้วยความรักความห่วงใยต่อกันอย่างจริงใจ ให้เราเสริมสร้างกัน ร่วมมือร่วมใจกันทั้งในฐานะเป็นผู้นำและทีม(สนับสนุน)ผู้นำ ในการช่วยกันพลิกฟื้นแผ่นดินไทยให้ใสสะอาดและน่าอยู่อาศัย ในอันที่จะทำให้คนไทยได้รับความรอด และพระพรแห่งความสุขใจจากพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ กันถ้วนหน้า …จะดีไหมครับ? “จงระลึกถึงบรรดาผู้นำของพวกท่าน ผู้กล่าวพระวจนะของพระเจ้ากับพวกท่าน จงพิจารณาดูผลบั้นปลายชีวิตของพวกเขา แล้วจงเลียนแบบความเชื่อของพวกเขา …จงนบนอบเชื่อฟัง บรรดาผู้นำของท่านทั้งหลาย เพราะว่าพวกเขาดูแลรักษาจิตวิญญาณของพวกท่านอยู่อย่างคนที่ต้องถวายรายงาน จงให้พวกเขาทำงานนี้ด้วยความชื่นชมยินดี ไม่ใช่ด้วยความเศร้าใจ ซึ่งจะไม่เป็นประโยชน์แก่พวกท่านเลย จงอธิษฐานเผื่อเรา เพราะเราแน่ใจว่าเรามีมโนธรรมที่ดีและปรารถนาที่จะประพฤติตัวดีงามในทุกเรื่อง” ฮีบรู 13:7, 17-18 ฉบับมาตรฐาน บทความ […]

คุณยังสุขสันต์วันเกิดได้ไหม หากว่ากายของคุณกำลังทรุดโทรมไป? คุณกำลังทรุดโทรมอยู่หรือไม่? ร่างกายของคุณกำลังทรุดโทรมให้เห็นอาการบ้างไหม? ตาคุณเริ่มฝ้าฟางแล้วหรือยัง? ฟันเริ่มผุกร่อนหรือแตกหักบ้างหรือไม่? หัวใจ และตับไตไส้พุงเริ่มออกอาการไม่ปกติอะไรบ้างไหม? กำลังวังชาแขนขาเริ่มถดถอยแล้วหรือยัง? ฮอร์โมนที่จำเป็นในร่างกายของคุณเริ่มลดหรือหมดไปแล้วหรือไม่? และอาการเจ็บป่วยอื่นๆเริ่มปรากฏชัดขึ้นแล้วหรือยัง? สมองของคุณเริ่มออกอาการทรุดโทรมอ่อนล้าแล้วหรือยัง? ความจำเริ่มออกอาการหลงๆลืมๆไปบ้าง หรือไม่? ความแม่นยำเฉียบคมในความคิดเริ่มค่อยๆหมดไปไหม? ใจของคุณเริ่มฝ่อ มีความวิตกกังวลและความกลัวเพิ่มขึ้นหรือไม่? อารมณ์ของคุณเริ่มเปราะบางแตกง่ายเมื่อถูกกระทบด้วยคำพูดหรือไม่? …แล้วจิตวิญญาณของคุณล่ะ เป็นอย่างไร? เราทุกคนต้องยอมรับความจริงว่า เรามีอายุโดยเฉลี่ย ในโลกประมาณ 70–80 ปี “อายุขัยของข้าพระองค์ทั้งหลายคือเจ็ดสิบ หรือหากแข็งแรงก็ถึงแปดสิบ แต่ช่วงชีวิตนั้นมีแต่ความลำบากและความเศร้าโศก ไม่ช้าก็สูญไปและพวกข้าพระองค์ก็จากไป” สดุดี 90:10 ฉบับมาตรฐาน และยิ่งเราอายุมากขึ้น เราก็กำลังก้าวเข้าไปใกล้จุดจบของชีวิตของเรามากขึ้น พร้อมกับความยากลำบากในการดำเนินชีวิต ที่ควบคู่มากับความโศกเศร้านานาประการที่เกิดขึ้นบนเส้นทางชีวิตนั้น แต่ที่น่าเสียดายและเสียใจก็คือ คนบางคนที่เรารัก กลับต้องเผชิญกับความทุกข์เวทนาก่อนวัยอันควร และบางคนใช้โควต้าชีวิตของพวกเขาไม่ครบเพราะมีอันต้องจากไปเสียก่อน ด้วยโรคภัยไข้เจ็บ หรือไม่ก็เกิดจากอุบัติเหตุ หรือเภทภัยที่ไม่คาดฝัน! ยิ่งคนใดกำลังฉลองวันเกิดของเขา เขาก็ยิ่งตระหนักว่า เวลาในชีวิตของเขากำลังหมดไปแล้วอีกวันหนึ่ง! ดังนั้น เมื่อใดก็ตามที่เราฉลองวันเกิดของเรา ก็ให้เราเตือนสติตัวเองว่า วันตายของเรากำลังใกล้เข้ามาแล้ว อย่ามัวแต่จมอยู่กับความเศร้าเสียใจ ความโกรธแค้น ความขมขื่นใจ หรือความท้อแท้สิ้นหวัง เราควรจะมีสติ […]